"ජීවිත වැලි මළුවේ ගැඹුරටම එරුණු පියසටහන්..."
අද මං මේ කියන්න හදන්නෙ ටිකක් වෙනස් විදියෙ දෙයක්. ඇත්තෙන්ම අද මං ඔයාලට ගීත විචාරයක්වත්, සංවේදනාවක්වත් අරන් ආවෙ නෑ. ඒත් යමක් අරන් ආවා. කියන්න හිතාගෙන ආවා. මේක එක්තරා ආකාරයක ඉල්ලීමක් විදියටත් කියන්න පුලුවන්.
කෙලින්ම මාතෘකාවට එන්නම්. අද මගේ කවිකාරි අලුතින් බ්ලොග් එකක් පටන්ගත්තා. මේ කවිකාරි ගැන මීට කලින් වතාවකද දෙකකදි මං පුංචි ඉඟියක් ඔයාලට දුන්නා. ඔව්.. මගේ නිසා කියනවා නෙවෙයි. ඇය බොහෝම ලස්සනට කවි ලියනවා. නිසැඳැස් ලියනවා. එහෙම ලියපු කවි පොතක් එයා ළඟ තියෙනවා. ඒ ලියන බොහෝ දේවල් එයාගෙ ජීවිතේ එයාගෙ හිත සසල කරපු, පහන් කරපු, නිසල කරපු දේවල්. කොටින්ම සැබෑ ජීවන අත්දැකීම්. ඉතින් සයිබර් ලෝකෙ හුඟක්ම නුහුරු මේ කවිකාරිට මං කීපවතාවක්ම ඇවිටිලි කලා බ්ලොග් පිටුවක මේ නිර්මාණ අලවල තියමු කියල. ඒත් එයා ඒකට කැමති උනේම නෑ. කොටින්ම එයා ලියන ඒ දේවල් මට හැර වෙන කෙනෙක්ට පෙන්නන්නවත් එයා කැමතිත් නෑ.
"මං මේව ලියන්නෙ මගේ ආත්ම තෘප්තියට, ඉතින් ඒක එතනින් ඉවරයි. මේව මෙහෙම හරි පොතක ලියල එකතුකලේ ඔයා බල කරපු නිසා. ඉතින් මේව මොනාටද බ්ලොග් එකක් දාන්නෙ?"
ඔන්න යෝජනාව ගෙනාව වෙලේ එයා කිව්ව එක. ඒත් මං කිව්වෙ, කවුරු කියෙව්වත් නැතත් මේව මේ කොල කෑලි වල තියෙනවට වඩා සයිබර් අවකාශයේ කොහේ හරි පරිස්සමට අරන් තිබ්බම තව අවුරුදු සීයක් උනත් තියෙයි. කවදාහරි ඔයාටම මේව කියවන්න ලැබෙනකොට මීටත් වඩා ආත්ම තෘප්තියක් දැනෙයි. ඒ නිසා ප්ලීස් අපි බ්ලොග් එකක් පටන් ගමු කියලයි.
ඔන්න ඔහොමයි මේ නුහුරු ලෝකෙට මේ කවිකාරි එක්ක එන්න පාර කැපුනෙ. බ්ලොග් නුහුරු මටත් මේ සංස්කෘතිය අලුත් එකේ මේ කවිකාරිට මේ ගමන කොහොමත් අමාරුයි. මං ලියන බ්ලොග් සටහන් කියවල ඒවගේ ඔයාලා දාන කමෙන්ට්ස් කියවල බ්ලොග් කියන වචනෙ ගැන ඉස් ඉස්සෙල්ලාම දැනගත්ත මගේ කවි කාරිට මේ නුහුරු ලෝකෙට එන්න අත්වැලක් වෙන්න පුංචි සහයෝගයක් දුන්නා.
ඉතින් මං දන්නවා මේ බ්ලොග් ලෝකෙ ඉන්න ඔයාලා ගොඩක් දෙනා කවි රසවිඳින, නිසැඳැස් ලියන සොඳුරු රසවතුන් කියලා. ඉතින් මේ සුහද ආරාධනය ඔයාල හැමෝටමයි. මගේ කවිකාරිගේ බ්ලොග් අඩවියට ගොඩවැදී බලන්න. මේ නුපුරුදු ලෝකෙට හුරු වීමට ඇයට ඔබේ අත්වැල මහමෙරක් තරම් වේවි. ඔබේ අදහසක් ඇයට පහන් වැටක් වේවි. මේ පුංචි කාලෙදි ඔයාලා හැමෝම මට දුන්නු සහයෝගය, අත්වැල ඇයටත් ලබා දෙන ලෙස ඔබෙන් මම ඉල්ලා සිටින්නෙමි.
ඒ වගේම බ්ලොග් සින්ඩි පවත්වාගෙන යන දයාබර සොයුරු සොයුරියනි, ඔබගේ සින්ඩියට මේ අඩවියත් එකතුකරගන්නා මෙන් දයාබරව ඉල්ලනවා.
ඒ වගේම බ්ලොග් සින්ඩි පවත්වාගෙන යන දයාබර සොයුරු සොයුරියනි, ඔබගේ සින්ඩියට මේ අඩවියත් එකතුකරගන්නා මෙන් දයාබරව ඉල්ලනවා.
ජීවන වැලි මලුවෙහි සටහන් වූ "පියසටහන්" සමඟින් ඇයත් සමඟ අපිත් ඇවිද යමු..
"පියසටහන් මැකී නොමැත තව
මා ආ දිගු ගමනේ
මගේම පියවර මත පියනගමින්
ඔබ එනු දුටුවෙමි මා ලුහුබදිමින්
පියසටහන් මැකී නොමැත
ගිරි ශිඛර මුදුන්වල, වන ලැහැබේ අතු අග
දෝංකාර දුන් එදා ගැයූ ගී
මා ඔබට ගැයූ ගී
ඇසේද තවමත් ඇලේ දොළ් ගලනා ගීයේ
රලු බොරලු ගමන් මග
වැලිතලා වැනිය අද
හැරීබලමි මම
ඔබේ ඇසින්
ඔබ නොදුටු ඇසින්
නොවේද මතුවට ඔබත් මමත් හමුවන දවසක්
"
පද රචනය : සුනිල් ගමගේ
සංගීතය : ගුණදාස කපුගේ
ගායනය : ගුණදාස කපුගේ
*******************************************************************************
